Terwijl het puntje van onze neus het kleine potje raakt, kijken mijn dochter en ik verwonderd naar het frisgroene bolletje wat tussen de zandkorreltjes uit piept.
“Jaa, daar komt ie!” roept ze uit.
Een aantal dagen daarvoor hebben we zaadjes geplant met de bedoeling sla, worteltjes en komkommers uit eigen tuin te kunnen eten. Enthousiast volgen we de ontkieming en het opgroeien van de plantjes.
De tuin van Eden
Even ben ik In gedachten in de tuin van Eden. Zoals er in Genesis 2:9 staat: “Hij liet uit de aarde allerlei bomen opschieten die er aanlokkelijk uitzagen, met heerlijke vruchten.”
God, de Schepper maakte zorgvuldig, mooie, rijke bomen! Vlak daarvoor in vers 5: “In de tijd dat de HEER God aarde en hemel maakte, groeide er op de aarde nog geen enkele struik en was er geen enkel gewas opgeschoten, want de HEER God had het nog niet laten regenen op aarde, en er waren geen mensen om het land te bewerken (…)”
Het gewas was nog niet opgeschoten omdat er nog geen regen was gevallen en geen mensen waren om het land te bewerken. De essentiële elementen als regen, zorg en kracht om de aarde en het gewas te bewerken tonen de details van Gods Scheppingskracht. Daarnaast hebben ze zuurstof en bodemkwaliteit nodig om te kunnen groeien. Het kan toch niet anders dan dat God deze basisingrediënten zorgvuldig in de schepping heeft gelegd omdat Hij geniet van alle details én er een bedoeling mee heeft?
Groeien en bloeien gaat niet vanzelf. We komen obstakels, omstandigheden en kwetsbaarheden tegen. Een ontkiemend steeltje is precair en vraagt zorg en aandacht. Net als een opgroeiend kind onderhevig is aan externe invloeden, wisselende seizoenen qua sfeer en mensen om zich heen. Toch zijn al deze seizoenen en ingrediënten in het leven factoren waardoor we groeien. Zelfs waar schade optreed zijn mogelijkheden om door te kunnen groeien.
De wijnstok
De wijnstok laat dit zo mooi zien; deze groeit het beste in rotsachtige bodem, waar het hard moet werken om de wortels om keien heen te laten groeien en diep genoeg te verankeren om vrucht te kunnen dragen. Juist dit harde werken maakt dat het vrucht kan dragen. Want in een poreuze bodem, zonder deze keien als obstakels gaat het vooral bladeren maken in plaats van druiventrossen.
Wat heeft God ons veel toevertrouwd met het leven dat Hij geschapen heeft! Zo klein als pasgeborene in de meest kwetsbare positie, afhankelijk van ouderlijke zorg en goede omstandigheden. Zijn het dan juist niet de moeilijke en gevarieerde factoren in ons leven die uitnodigen tot groei en te ontwikkeling? Hij geeft het leven en vertrouwt het ons toe. Wetende dat we krachtig en sterk kunnen worden op de plekken waar we gepland zijn. De uitnodiging die er ligt is om je wortels dieper uit te slaan, dichter naar de voedende bron.
Hij kan en is in staat om per direct een situatie, een leven om te buigen. In het begin liet Hij de gewassen ‘opschieten uit de aarde’. Dat laat Hij zien als Schepper, in wonderen die Hij verricht op zoveel momenten en plaatsen.
Waar bent U God?
Job zegt tegen Elifaz in 23:3-10: “Och, wist ik maar waar ik God kon vinden, dan zou ik naar zijn troon gaan en daar met Hem spreken. Ik zou Hem mijn zaak voorleggen, naar zijn antwoord luisteren en trachten te begrijpen wat Hij wil. Zou Hij mij overweldigen met zijn grote macht? Nee, Hij zou met alle begrip naar mij luisteren en mij niet meteen beschuldigen. (…) Maar mijn zoeken heeft geen resultaat. Ik zoek Hem overal, maar ik kan Hem niet vinden. Ik zoek Hem in het noorden, maar kan Hem daar niet vinden, ook niet in het zuiden. Ook daar houdt Hij Zich verborgen. ”
Herken je dit? Het gevoel dat je zoekt, maar Hem niet kan vinden of begrijpen waar Hij nou toch is? Je afvragende hoe zit het dan? Wat doet U toch God?
En ondanks de opstapelende vragen, tegelijk een diep weten; Hij weet het. Hij ziet. Hij is.
Een vast vertrouwen, ondanks groot verlies. Hoop, ondanks diepe duisternis. En geloof, ondanks een eenzame zoektocht. En met David, in vertrouwen, zeggen: “Hoe zou ik mij kunnen verbergen voor uw Geest, waar zou ik naar toe moeten om U te ontvluchten? Als ik naar de hemel ging, zag ik U daar. als ik neerdaalde in het dodenrijk, zou ik U ook daar ontmoeten. Zelfs als ik vleugels had en ging wonen aan de andere kant van de zee, zou ik U daar ontmoeten. U zou mij vasthouden en uw rechterhand zou mij stevig leiden.” (Psalm 139:8-10)
Ondanks kou, storm en schade wordt je gedragen. God heeft alle vertrouwen, in jou!
Leef! Ga maar! Kies maar!
Waar je ook staat in je leven, wat je mag doen is stil worden, je wortelen uitslaan en beseffen dat de existentiële zin van jouw bestaan geworteld is, in Zijn allesomvattende Zijn. Hij is.
Temidden van alles.
van Stof tot Karmozijn | 2023 | Paaskalender
Over de blogs:
Deze blogs zijn in willekeurige volgorde geschreven. Voor het lezen van de achtergrond van deze blogs kun je hier verder lezen.
No Comments