Morgen dans je weer,
woorden met een dubbele laag.
Ik voel hoop en onzekerheid.
Zou het? Morgen?
kan ik dan weer dansen?
Dansen zoals Chloë danst;
Onbevangen.
Puur.
Spontaan.
Prachtig!
Zo wil ik dansen!
De dubbele laag.
Ik voel hem diep van binnen.
Hoop, verlangen en onzekerheid.
Dansen doe je niet alleen fysiek.
dansen vergt innerlijke vrijheid.
Danslessen
De achterliggende jaren zijn gevuld met danslessen.
Lessen waarin mij een spiegel werd voorgehouden; “Ruth, je mag ruimte innemen!”
Maar dansen doe je niet alleen fysiek. Het vergt innerlijke vrijheid en mentale leefruimte. Het innemen van deze ruimte is een worsteling. Het vergt dagelijkse, bewuste oefening.
Tijdens de lessen ervaar ik dat Jezus bij mij is.
De wetenschap dat Hij weet wat nodig is voor een volgende stap, geeft mij steun.
We wandelen in stilte en soms praten we.
‘Wat kan ik nu nog dóén?’ vroeg ik Hem op en dag.
En Hij zei: ‘Zijn’.
‘Gewoon, zíjn’.
En ik voelde, ik mag zijn.
Ruimte. Dat gaat over leefruimte.
Leefruimte diep vanbinnen.
En Hij zei: ‘Zijn’.
‘Gewoon, zíjn’.
En ik voelde, ik mag zijn.
‘Morgen dans ik weer’.
De dubbele laag.
Misschien komt er een dat waarop ik fysiek weer kan dansen. Maar diep van binnen begin ik te begrijpen dat ik nú al vrij ben.
Ik oefen en leer.
Ik zie uit naar de dag dat Jezus Zijn hand uitsteekt,
mij optrekt en zegt:
“Ga, gá maar, Dans!!”
Morgen, dan dans ik weer!
In dit blog deel ik de ervaringen, hoop en teleurstellingen en innerlijke strijd die ik afgelopen jaren doormaakte. In de eerste plaats omdat ik openheid wil geven over de innerlijke strijd. In de tweede plaats omdat ik hoop dat ik met mijn verhaal anderen kan aanmoedigen om zich te uiten over dat wat er in hen leeft.
In de cursus leven met pijn – en toch vrij – hoor je inhoudelijk wat leven met pijn inhoudt en welke lessen je hierin leren kunt, Voor jou als je je grenzen op fysiek of emotioneel gebied wilt leren kennen of uitbreiden.
