Blog | Aug ’24
Lopend langs de kade zie ik plezier- en zeilbootjes liggen. Terrassen vol toeristen. Ik kijk mijn ogen uit… een zowel vertrouwd als vervreemd gevoel voelbaar in mijn binnenste. Wat is dit lang geleden! ‘Ja!’ roept Chloë en ze huppelt een stukje vooruit, ‘daar is de ingang mama!’
Vanmiddag maken we onze droom werkelijkheid. ‘kun je na jouw operatie met mij naar een dierentuin misschien?’ vroeg Chloë een jaar geleden. Ze schreef het op een briefje voor de denkbeeldige ‘droompot’. Dromen mag altijd zeiden we tegen haar, beloven kan ik het niet, we weten niet wat de operatie mij gaat brengen.
Zo grillig als de weg van herstel is, evenzo wisselend zijn mijn antwoorden op de vragen deze maanden op hoe het met mij gaat.
En toch zei ik vanmorgen vastberaden, zullen we vanmiddag naar Dolfinarium? De verrukking op haar gezichtje is mij goud waard! Even leek er een kras dwars door ons plan te komen. We moesten op 20min loopafstand parkeren… op zo’n afstand lopen zou ik mijn kruit verschoten hebben voor de dag.
Maar we zijn er. Maurits, mijn man heeft ons afgezet dichtbij de ingang, waar ik liggend op een houten bankje alvast een route uitstippel op de kaart. Waar kunnen we samen heen en waar ga ik rusten tussendoor? Tot mijn verrassing zie ik dankbaar dat er een zandstrandje is! En terwijl ik me daar twee keer een geruime tijd terugtrek kunnen zij het park ontdekken. Tussentijds halen ze me op en wandelen we samen naar de Dolfijnenshow. Ik voel Chloë haar handje in de mijne schuiven en enthousiast vertelt ze wat ze al gezien heeft.
Dankbaar en met tranen in mijn ogen kijk ik naar mijn meisje naast mij op de tribune. Ze kijkt haar oogjes uit, de prachtige dolfijnen die duiken en springen, het spektakel is mooi. Maar zo mooi als haar oogjes glimmen en ze adembenemend naar de show kijkt is een moment dat mij nooit meer afgenomen worden. Even haal ik mijn hand door haar haren.
Dit moment ligt opgeslagen in mijn hart. ♥️
Vertrouw op je gevoel
Morgen dans je weer!
No Comments