Fier staat hij daar, gegrond op een rots.
Met stormachtige kracht stuwen de golven langzij omhoog. Deze ontnemen het zicht waardoor het rood-wit gestreepte element voor velen nauwelijks zichtbaar is. Hoewel, oplettende zeelieden zullen hem opmerken.
Een baken, temidden van de storm.
Zal hij staande blijven?
Een vrouw komt naar mij toelopen. Ze overhandigt mij een foto.
‘Zo zie ik jou” zegt ze. Ik kijk naar de kaart in mijn handen waarna ik haar vragend aankijk.
“Een vuurtoren?” vraag ik verbaasd.
“Ja, een vuurtoren.” terwijl ze gaat zitten legt ze uit; zie je de hoge golven? Deze staan symbool voor de strijd die deze jaren om jou heen woedt. De Rots, nauwelijks zichtbaar in de zee, is God die jou staande houdt en maakt dat je niet wankelt.
Misschien is het licht hier nauwelijks te zien, maar het doel van deze vuurtoren is om een licht te laten schijnen.
Ik veeg de tranen van mijn wangen, ontroerd door deze bemoedigende boodschap. Ik weet, die dag zal komen.
Over deze blogs:
Deze blogs zijn in willekeurige volgorde geschreven. Voor het lezen van de achtergrond van deze blogs kun je hier verder lezen.
